نام علمی این چوبFagus orientalis نام فارسی و بومی راش و مرس و نام انگلیسی آن Beech است.
از خواص ظاهری چوب راش درون نامشخص و به رنگ كرم مایل به قرمز است. دوایر
سالیانه فشرده و در نتیجه در مقاطع طولی دارای خطوط كم و بیش مشخص ناشی از
آن است.
از بارزترین خصوصیات آن، شاید بتوان به پره های چوبی در مقاطع طولی
اشاره كرده كه در مقطع شعاعی به پرمگس و در مقطع مماسی به دوك معروفند و
این پره ها به صورت لكه های قرمز دیده می شود. چه بسا گاهی این پرمگس های
زیبا عیب محصوب می شوند چرا كه به عقیده نجاران این بخش های چوب پس از رنگ
كاری سیاه می شوند. گونه راش چوبی نیمه سنگین و دارای بافتی همگن و تقریبا
مقاوم در برابر حشرات و قارچ هاست.
گرده بینه های درجه 1 و 2 راش در ایران
بیشتر به مصرف كارخانجات روكش و تخته لایه می رسد و گرده بینه های درجه 3
پس از تبدیل به الوار به بازار تهران (پل چوبی) روانه می شوند. بنا
به اطلاعات بازار میزان تفاوت قیمت آن در 6 ماهه نخست در بازار تهران بوده
است. به دلیل بافت همگن و درجه سختی مناسب این چوب بیشترین تقاضا را برای
خرید به منظور تهیه مبل در بازار دارد. همچنین به دلیل قابلیت آغشتگی با
انواع محلول های حفاظتی بیشترین گونه مصرفی در كارخانه های اشباع است. لبته
اخیرا گونه های خارجی راش از طریق آذربایجان وارد ایران شده است كه بنا به
ادعای مبل سازان و فروشندگان چوب كیفیت چوب راش ایرانی را ندارد ولی به
دلیل ابعاد و رطوبت مناسب تخته ها میزان ضایعات كمتری، در امر فرآیند تولید
دارد.